Terugblik: het parochiaal beraad

Terugblik: het parochiaal beraad

Enkele weken geleden ontvingen alle vrijwillige medewerkers van onze moeder Teresaparochie een uitnodiging voor een parochiaal beraad op donderdag 20 november in de kerk van Merelbeke. In de uitnodiging stond ook wat een parochiaal beraad is: een moment waarop we als geloofsgemeenschap samenkomen om te luisteren, te delen en te dromen. Het is een open gesprek waarin elke stem telt, een kans om samen na te denken over de weg die we als parochie willen gaan, gedragen door geloof, gemeenschap en engagement.

Zo’n 40-tal parochianen waren ingegaan op de uitnodiging. De avond werd geleid door diaken Joris Van Huffel, diocesaan begeleider van ons dekenaat (Wetteren).

Eerst stond hij, bij wijze van bezinning, stil bij een prachtig kunstwerk in hout, waar het laatste avondmaal heel mooi werd uitgebeeld, niet met hoofden, maar met handen, met als slotbedenking: kan Jezus ook op onze handen rekenen? Wat is onze plaats rond de tafel van de Heer? 

Vervolgens bracht Joris aan de hand van een power point de diocesane visie over de toekomst van een parochie, met de veelzeggende titel: niet overleven, maar leven! Hierin hield hij een warm pleidooi om met de nodige realiteitszin in het pastoraal veld te staan, een pleidooi ook om de vreugde van het evangelie steeds onder ogen te houden en een oproep om geen angst te hebben voor het nieuwe, maar om soms moedige stappen te durven zetten.

Na deze uiteenzetting gingen de aanwezigen in kleine groepjes, telkens gemodereerd door iemand van de parochieploeg. Er werd stil gestaan bij volgende vragen: 

-Hoe ziet volgens jou de H. Moeder Teresaparochie eruit over 5 jaar?

-Wat hebben we nodig om nog parochie te kunnen zijn over 5 jaar?

-Welke moedige stappen zouden we moeten zetten om te 'leven'?

Over deze vragen werd ongeveer een half uur nagedacht. Vervolgens werd per groepje een echo naar voor gebracht. Uit deze echo’s bleek wel een grote realiteitszin en toch ook een grote bekommernis om de jongeren meer bij onze parochiale werking te betrekken.

Tijdens het afsluitend gebedsmoment werd het gebed van het jubeljaar samen gebeden, en vervolgens zongen we samen het lied van de hoop.

Nadien was er nog gelegenheid om elkaar te ontmoeten bij een drankje. 

Wij danken alle aanwezigen aan dit parochiaal beraad, niet alleen omdat zij tijd hebben gemaakt om te komen, maar ook voor hun openheid en medewerking. De parochieploeg zal de bedenkingen en suggesties meenemen en kijken hoe we verder kunnen blijven bouwen aan een parochie die leeft (en niet overleeft), een parochie waar de vreugde van het evangelie te smaken valt, een parochie waar de hoop levend wordt gehouden. Een hele uitdaging, maar met de goede wil en de inzet van velen en vol vertrouwen dat de Heilige Geest Zijn werk blijft doen, gaan we verder hoopvol op weg. 

Namens de parochieploeg, pr. Yvan Stassijns