Stil Hoekje
Beloken Pasen C
Gegroepeerd
Na de aanhouding van Jezus waren de leerlingen weggevlucht en hadden zich verspreid over verschillende adressen in de stad. Op de avond van de eerste paasdag komen ze voor het eerst weer samen ergens in Jeruzalem. Waarschijnlijk is dat de kleinere groep leerlingen die oorspronkelijk tot ‘de 12’ hebben behoord, die nu bij elkaar komen. Zonder Judas Iskariot en Tomas die toevallig niet erbij is.
Angst
De angst zit er goed in. Johannes vertelt dat de deuren van de vergaderplaats op slot zijn gedaan. Niet zonder reden, want kort voordien had de Hogepriester Jezus uitdrukkelijk gevraagd naar zijn leerlingen en zijn leer en ook elders in het evangelie wordt gesproken over de angst van de volgelingen van Jezus voor de Joodse leiders.
Vredegroet
Onverwacht komt Jezus binnen op de vergadering. Hij begroet zijn leerlingen met de op zichzelf gewone vredegroet. Het is de vrede die alleen de opgestane Heer aan de leerlingen kan geven. Dat blijkt uit de vroegere woorden van Jezus. Na zijn wonden te hebben getoond en nog een vredegroet ontvangen de leerlingen van hem de opdracht om uit te trekken. Ze worden in de wereld gezonden om Jezus werk verder te zetten.
Heilige Geest
Om die opdracht te vervullen ontvangen ze de H. Geest. Daarom blaast Jezus over hen, zoals God bij de schepping. Het gaat hier ook om een nieuwe schepping, om het voortbrengen van nieuwe mensen die geboren zijn van de Geest. Door de Geest zal Jezus altijd met zijn leerlingen zijn en hen bijsturen bij het volbrengen van hun opdracht. Bij de evangelist Johannes valt Pasen en Pinksteren op dezelfde dag.
Weigering
Tomas weigert het ooggetuigenverslag te geloven, tenzij hij zelf de tekenen heeft gezien en gevoeld. Tomas krijgt daardoor de onfortuinlijke naam van ongelovige. Deze bijnaam is onterecht. De andere leerlingen deden het niet beter totdat Jezus zelf aan hen verschenen was. Ook voor hen telt: eerst zien en dan geloven.
Een week later
Jezus blijkt op de hoogte te zijn van wat Tomas voorheen had gezegd. Jezus kent iedere mens door en door. ‘Inspecteer mijn wonden en geloof van nu af aan!’ Of Tomas het deed blijft in het midden. Maar hij spreekt een perfecte geloofsbelijdenis.
Een band
Johannes blijkt een verbintenis te willen leggen tussen de apostelen en de latere generaties gelovigen. Niet langer zal het gaan om zien en geloven, maar juist om niet te zien en toch te geloven. Tomas en de leerlingen hebben gezien en aangeraakt. Op basis van hun zintuiglijke waarneming van het heil van God worden toekomstige generaties gelovigen opgeroepen om hen op hun woord te geloven.
Amand De Cock, pr.
Zoeken
