Stil Hoekje

Pinksteren
Vervreemdend
Voor iedereen is het verhaal gekend. Maar het lijkt toch ergens vreemd. Als we over de gaven van de Geest moeten spreken, weten we er niet helemaal weg mee. Maar we mogen de verhalen niet lezen als journalistieke verslagen, maar als verhalen die ons een beeld schetsen wat er binnen ons kan gebeuren en dan kan het ons beroeren.
Bekend, maar wonder
De wind die plotseling door het huis waait, de vuurvlammen op de leerlingen, het spreken en verstaan in allerlei vreemde talen, en dan zal er nog wat komen…Wat gebeurt hier toch?
Let op: het zijn geen feitelijke mededelingen. Het zijn beelden, die verwijzen naar een ander verhaal, dat voor de Joden onlosmakelijk bij Pinksteren hoort en wel dat van de afkondiging van de wet op de Sinaï.
Een oogstfeest
Zo was het in den beginne, maar het werd na verloop van tijd ook het feest waarop de Joden herdachten hoe God op de Sinaï de wet had gegeven, de richtlijnen voor goed samenleven…Je voelt het al komen, bij de vertelling van Hemelvaart. Jezus gaat een ‘hoge’ berg op en een wolk onttrekt Hem aan hun ogen. En vandaag komen daar nog de hevige wind en vuur bij. Voor de eerste Joodse luisteraars klonk dit klaar: het gaat over de Thora.
Voor iedereen afzonderlijk
Dat is het straffe. Nu is niet het revolutionaire belangrijk en maatgevend, maar de Geest, dat is: de Thora zoals die vorm krijgt in het geweten van de mensen zelf. En nog een veelzeggend verschil. Het vertrek waar de leerlingen zich opsloten gaat open. Ze gaan naar buiten en beginnen het goede nieuws te verkondigen. Ze worden ineens door mensen uit de gehele wereld begrepen. Jawel, de Thora van God is werkelijk aan ieder persoonlijk gericht, om het even uit welk volk of land. Alle deuren en grenzen open.
Een ander Pinksterverhaal
Op Pasen gebeurt de uitstorting van de Geest. Voor Johannes vormt het één gebeuren met de opstanding. Anders gezegd: Jezus staat op in zijn leerlingen; voor de gemeente van Johannes haast nog meer dan in een lichamelijke opstanding. 
Eerstgenoemde is zestig jaar in het verleden met Christus op weg geweest, maar de Geest wordt nog dagelijks ervaren. In de Handelingen zien we veel samenstromende volkeren. Bij Johannes in de intieme en hechte kring van de volgelingen: ’in de wereld, maar niet van de wereld’- die de mystieke geheimenis van het geloof aan elkaar doorgeven. Het is een andere traditie dan de wat activistische, missionaire weg van Lukas en Paulus. Binnen het christendom is kennelijk ruimte voor heel verschillende benaderingen. Ook dat is de Geest.

Amand De Cock, pr.

Zoeken