Een honderdtal mensen woonden de wake bij ©Peter
Herdenkingskaartje
DANKBARE VLAMMETJES VOL HERINNERINGEN
Avondwake te Melsen
Op zaterdag 1 november 2025 ging er een sfeervolle wake door in de Sint-Stefanuskerk te Melsen. Deze zat heel mooi in elkaar en bood de families van de mensen die gedurende dit jaar heengingen, de gelegenheid om hen dankbaar te herdenken.
Jo Byttebier en Johan Dewagtere, de drijvende krachten achter deze viering, leidden deze in goede banen.
In de Sint-Stefanuskerk waren er tijdens de periode van Allerheiligen 2024 tot nu tien uitvaarten, respectievelijk van Erik Bettens, Marc Glorieus, Joris Rasemont, Jeannette Van der Beken, Norbert Van Lancker, Raf Wollaert, Beatrijs De Poorter, Albert Francis, Antoine Van Iseghem en Viviane Graux.
Een familielid van elk van deze overledenen kreeg de gelegenheid om ter gedachtenis vooraan een kaarsje aan te steken met het licht van de Paaskaars. Tevens werd er ook gedacht aan mensen die dit jaar stierven maar daarom niet in deze kerk een uitvaart hadden. Voor alle dierbare overledenen werden er samen drie tientjes gebeden, om God te danken voor al het goede dat ze tijdens hun leven betekenden en nu nog altijd betekenen. En ook om kracht en vertrouwen te schenken aan iedereen en in het bijzonder aan de naaste familie die met dit gemis verder moeten leven.
Patrick De Cock las een bezinnende tekst met als boodschap dat Allerzielen geen dag van afscheid is maar van nabijheid.
Het evangelie (Lucas 17,11-19), die handelde over het uiten van dankbaarheid, werd voorgelezen door Jaak Thybaut. Jo Byttebier duidde deze tekst door te verwijzen naar de broosheid en kwetsbaarheid in dit leven, waarin het geloof een houvast kan bieden.
De viering werd prachtig muzikaal opgeluisterd door soprane Klaartje Pannier begeleid door Emmanuel Spoelants aan het Van Peteghem-orgel. Ze zong afwisselend het ‘Pie Jesu’ van Gabriel Fauré, ‘Zal ik U wel ooit horen’ (Louis Van Overloop) en de ‘Litanie voor het feest van Allerzielen’ (een gedicht van Johann Georg Jacobi dat Franz Schubert op muziek zette).
Gerda Thybaut sloot deze heel stemmige wake hoopvol af met het geloof dat God verstaat wat niet gezegd kan worden en dankbaar voor al de geschonken vriendschap van onze dierbare overledenen.
Nadien werden de afscheidskaartjes uitgedeeld en kreeg de familie de gelegenheid om de kruisjes mee te nemen naar huis.
Kristien
